انسان و فلسفه ی این دنیا

دیروز خیلی کم حوصله بودم. بر خلاف شبهای دیگه، تصمیم گرفتم زود بخوابم. قبل از خوابیدن، قرآن رو روی میز دیدم و به دلم افتاد کمی بخونم. نگاهی به فهرستش کردم و به سوره ی اعراف رسیدم. از سوره های مکّیه ( سوره هایی که بیشتر راجع به جهان بینی الهی هستن ) و ۲۰۶ آیه داره. فقط تونستم ۶۰ آیه، اونم ترجمشو بخونم. به هر حال سرتونو درد نیارم. مطالب خیلی جالبی دیدم که گفتم شاید نوشتنشون خالی از لطف نباشه.
راجع به داستان آدم و حوّا و خروج اونها از بهشت و تبعید شدنشون به زمین، هممون شنیدیم. اینکه شیطان اونها رو فریب داد و ... . شیطان آدم و حوّا  رو به واسطه ی اینکه با نزدیک شدن به درختی که خداوند منعشون کرده بود، میتونن به پادشاهی و عمر جاویدان برسن، فریب داد. انسان رو هم که میشناسین. اونها فریب خوردن. به این آیه دقت کنین:
 « چون از آن درخت تناول کردند، زشتیهایشان (مانند عورت و سایر زشتیهای پنهان ) آشکار گردید و بر آن شدند که از برگ درختان بهشت خود را بپوشانند. خداوند ندا کرد: آیا من شما را از این درخت منع نکردم و نگفتم که شیطان سخت دشمن شماست؟
گفتند: خدایا ما بر خویش ستم کردیم و اگر تو ما را نبخشی و به ما رأفت و محبت نفرمایی، سخت از زیانکاران شده ایم. خداوند فرمود:   از بهشت فرود آیید که برخی با برخی دیگر مخالف و دشمنید و زمین تا هنگامی معین (وقت مرگ و قیامت) جایگاه شماست و خطاب شد در این زمین زندگانی کنید تا در آن بمیرید و از آن باز برانگیخته گردید »
خوب دقت کردین؟ انسان آفریده شد که توی بهشت زندگی کنه ولی اون ظرفیت کامل رو نداشت. زشتیهایی تو وجودش بودن که به واسطه ی لطف خداوند پنهان بودن ولی بواسطه ی طمع، همه آشکار شدن. در نتیجه خدا بهشت رو مناسب برای انسانی  اینچنین ندید و او را به بهشت باز نخواهد گرداند تا اینکه این ناپاکی ها رو از دلش جدا کنه و شایسته ی اون باشه. پس میشه نتیجه گرفت که این دنیا برای آماده شدن جهت برخورداری از بهشت جاویدان بنا شده و اینکه انسان بتونه همونی باشه که خدا میخواست.
ازتون میخوام آیه های ۳۷ و ۳۸ این سوره رو هم بخونین. در مورد جن و آفریده شدن اونها قبل از انسان چیزایی اشاره شده و اینکه اونا به دوزخ وارد شدند ( البته بدکاراشون ) و انسان نیز همچو آنان خواهد بود ( انسان ناسپاس ).

میدونین. بیاین روراست باشیم. خیلی شنیدیم که قرآن کتاب کاملیه و ... . خیلی از ما ها لاشو باز کردیم و چند آیه خوندیم ولی کی شده که کمی هم به عمق آیات فکر کنیم؟ ببینیم چی میخواد بهمون بگه؟
عزیزان، نگذاریم این همه فرعیّات ما رو از اصل دور کنه.
منتظر نظرات شما خوبان هستم. مطمئن باشین اگه نظر ندین، منم شوقم برا نوشتن کمتر میشه. متشکرم.
یا حق