بنام خداوند دادار هور

اولین برگ سفرنامه ی سفر امروز بعد از شب دیروز

اول از همه شرمنده ی همه ی دوستانی هستم که تو این مدت نتونستم بهشون سر بزنم. بعد، به خاطر تعللم تا به الان معذرت میخوام. دلیلش هم نتایج کنکور بود. (حالا هی زودی نپرسین چند شدی). بعد از تفکرات بسیار! به این نتیجه رسیدم که حداقل این یک ماه مونده به نتایج نهایی وبلاگو یه تکونی بهش بدم. حالا اگه امسال قبول نشدیم، سال بعد هم هست ( و شاید سالهای بعد! ). شوخی کردم ها....  سالهای بعد که دیگه ....  خلاصه. کنکوریهای موفق! خوشحالیم از اینکه خوشحالید ( البته موفقیت در کنکور نسبی هسته! ). اونهایی هم که مثل خودم مجاز هستن ولی زیاد چنگی به دل نمیزنه، دانشگاه آزادی هم هست. اگه اونم نشد، همه چیز که دانشگاه نیست.  البته میون دانشگاه ها زیاد مهم نیس که تو کدوم یکی درس بخونی. ( البته بعضی وقتها کمی مهمه ). مهم اینه که 1- رشتت مورد علاقت باشه.  2- هدفت از رفتن به دانشگاه خوندن باشه.

خوب، برا الان کافیه. آخر سر با این دعا تمومش میکنم:

« خدایا! به من بیاموز چگونه دوست داشتن را. نه برای هوای خود، بلکه برای رسیدن به تو. رضای تو و خشنودی بنده ی تو. آمین. »